Πριν καιρό, έτυχε να μπω στο δωμάτιο που χρησιμοποιεί ο μπαμπάς μου για γραφείο στο σπίτι του. Γυρνώντας προς την έξοδο, κοίταξα φευγαλέα τον τοίχο απέναντι από το γραφείο του και έμεινα έκπληκτη, βλέποντας πως είχε κολλημένη δίπλα στο παράθυρο μια αρκετά παλιά "καλημέρα".
Τον ρώτησα, ανήξερη δήθεν, τι ήταν αυτό. Δεν ήξερε ακριβώς, ούτε το είχε ψάξει -δεν γνώριζε εξάλλου την έννοια των hashtags. Την βρήκε, μήνες πριν, τυχαία σε μια στάση κοντά στο σπίτι του, του άρεσε, την πήρε μαζί του, και την έβαλε ακριβώς απέναντί του, να την βλέπει κάθε μέρα.
Ακόμα δεν έχει ιδέα πως εκεί που την βρήκε την είχα κολλήσει εγώ.
Τον ρώτησα, ανήξερη δήθεν, τι ήταν αυτό. Δεν ήξερε ακριβώς, ούτε το είχε ψάξει -δεν γνώριζε εξάλλου την έννοια των hashtags. Την βρήκε, μήνες πριν, τυχαία σε μια στάση κοντά στο σπίτι του, του άρεσε, την πήρε μαζί του, και την έβαλε ακριβώς απέναντί του, να την βλέπει κάθε μέρα.
Ακόμα δεν έχει ιδέα πως εκεί που την βρήκε την είχα κολλήσει εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου