The Short Stories-Τα απροσδόκητα post-its

Αν είσαι αυθόρμητος και πλακατζής χαρακτήρας σαν εμένα, τότε σου αρέσει να καταστρώνεις διάφορες πλάκες ή μικρές εκπλήξεις στους φίλους σου.

Έτσι, μία συνηθισμένη μέρα στη σχολή, σε ένα από τα δυσκολότερα και πιο βαρετά προγράμματα, μου ήρθε μια ιδέα.
Στο σύντομο διάλειμμά μας, να βρω χρόνο να κολλήσω από ένα "you are loved", "stay positive", "it's just a tοugh day", στις σημειώσεις των φίλων μου.

Ας σημειωθεί ότι κανένας τους δεν ήξερε ότι είμαι μέλος του πρότζεκτ

Χωρίς να χάσω χρόνο όταν βγήκαν εκτός αμφιθεάτρου οι δικοί μου, κόλλησα τα ποστ-ιτ σε εξώφυλλα, κάτω από σημειώσεις στα έδρανα, σε στυλό μέχρι και σε τσάντες. Για να μην κινήσω βέβαια τις υποψίες, κόλλησα και σε πέντε-έξι διπλανού, έτσι, για τα μάτια του κόσμου.

Παρεπιπτόντως, τα μάτια των υπολοίπων που με έβλεπαν σε υστερική φάση να κολλώ κίτρινα χαρτάκια σε ιδιοκτησίες άλλων, με κοιτούσαν με απορία, αλλά έχουμε συνηθίσει σε αυτά.

Μόλις τελείωσα το μοίρασμα γρήγορα-γρήγορα έτρεξα να βρω τους φίλους μου στο κυλικείο. Ευτυχώς δεν με συνδύασαν με την έκπληξη που τους περίμενε.
Χάρηκαν αρκετά και είχαν σίγουρα μία ευχάριστη αλλαγή στην μονότονη μέρα τους!!

Και τελικά τι είχε αλλάξει; Κάποιος νοιάστηκε λιγάκι παραπάνω και έβαλε αισιόδοξη νότα στη μέρα!!

Είναι τόσο απλό. Γιατί το κάνουμε δύσκολο;